2016 was een bijzonder Marmotte jaar. De 26 jarige Haarlemmer Kenny Nijssen schreef Marmotte Alpes op schitterende wijze op zijn naam. Daarnaast was het eind augustus de allereerste editie van Marmotte Pyreneés. Eerder was op onze site al een mooi verhaal van de trotse vader Frank Nijssen te lezen. Hoog tijd om Kenny zelf eens over zijn succesvolle jaar aan het woord te laten.
“Winnen van de Marmotte heeft voor mij betekend dat dromen zeker kunnen uitkomen, als je er maar in blijft geloven en ervoor blijft werken.”
Hoi Kenny, Leuk dat we je mogen interviewen. Ik weet nog goed dat ik jou en je vader een jaar of drie geleden geheel toevallig tegenkwam en we aan de praat raakten in Villard Reculas, vlakbij Alpe d’Huez. La Marmotte winnen was je ultieme droom. Wat heeft de overwinning voor je betekend?
Het heeft voor mij betekend dat dromen zeker kunnen uitkomen, als je er maar in blijft geloven en ervoor blijft werken. Op mijn 12de leerde ik de Marmotte kennen. Toen won Laurens Ten Dam en zei ik “die wil ik rijden en winnen”. Het duurde nog een aantal jaar voor dat ik mee mocht doen en nog langer om hem te winnen, maar met mijn zesde Marmotte deelname is het gelukt!
Welke rol heeft je vader hierbij gehad?
Door mijn vader begon ik op achtjarige leeftijd met wielrennen, ik ging in de buggy al mee om naar koersen van mijn vader te kijken. De droom begon ook, omdat hij in 2003 La Marmotte reedt en zo leerde ik hem kennen. Mijn eerste Marmotte hebben we ook samen aan meegedaan. De afgelopen 3 edities was die er ook bij om de verzorging te doen tijdens La Marmotte. Zonder verzorging is La Marmotte winnen ook niet mogelijk.
Vader Frank geeft Kenny’s tasje aan op Galbier.
Wat is volgens jou doorslaggevend geweest voor de winst in La Marmotte 2016?
Ik kan niet zeggen dat één iets doorslaggevend is geweest. Alle factoren klopte die dag en ik was de sterkste in koers.
Was La Vaujany voor jou op 25 juni en die je ook op je naam schreef, een training voor de Marmotte die een week later plaats vond of was dat een cyclo op zich?
Dat was een training voor mij. Ik heb die week met Vaujany erbij 28 uur op de fiets gezeten. Dat haal ik misschien twee keer in een jaar, dus dat was echt om de week erna top te zijn.
Hoe ziet de week vóór de Marmotte er voor jou ongeveer uit en hoe laad je jezelf op voor de grote dag?
Na Vaujany is het vooral rustig aandoen. Maandag herstelritje en dinsdag twee uur met een paar blokjes niet te gek. Woensdag heb ik nog Prix des Rousses gereden, maar voelde al snel dat ik niet top was nog vermoeid van week ervoor. Dus heb ik zeker niet geforceerd en vermogen onder omslagpunt gehouden op de twee beklimmingen. Daarna ook nog een stukje Glandon rustig op geweest. Donderdag herstelritje en vrijdag nog twee uur met wat kleine blokjes. Voor de rest was het vooral relaxen op de camping met Pleun Stevens en Edian Verpoort die Prix des Rousses won!
Je vader vertelde dat je al als 12-jarige het doel had de Marmotte te winnen. Heb je na de winst van de Marmotte last van een “zwart gat” ?
Zeker niet moest de week erna alweer een 3-daagse rijden voor mijn ploeg van afgelopen jaar. Dus tijd voor een zwart gat was er zeker niet.
Welke koersen/Granfondo’s heb je nog meer gereden in 2016 en wat waren je resultaten?
Ik reed voor een Franse Elite ploeg ‘Team Remy Meder’ afgelopen jaar. Daar heb ik bijna elk weekend voor gekoerst vanaf eind februari tot begin september. Dus teveel koersen om op te noemen. Heb helaas wel maar één koers met een echte berg gereden bij de Elite voor de rest bijna alleen vlakke koersen. Dat was een aankomst op Valberg, daarop loste ik ook iedereen en reed de snelste beklimming. Alleen bleven er helaas 2 van de 5 vroege vluchters voor dus werd ik 3de. Qua Granfondo’s heb ik ervoor La Raid du Bugey en La Ventoux gereden werd in beide 2de. Erna heb ik nog Tour de L’Ain gewonnen en 2de in La Madeleine die ik aansluitend op 4 dagen koers reed.
“Zonder verzorging is La Marmotte winnen ook niet mogelijk.”
Laurens ten Dam won in 2003 La Marmotte en tekende een jaar later zijn eerste profcontract. Al een ploeg bij jou aangeklopt? Hoe kunnen we ze wakker schudden?
Helaas niet. Heb zelf ook na Marmotte contact proberen op te nemen met verschillende ploegen. Maar er is helaas zeer weinig interesse. Ik denk dat mijn wattages goed genoeg zijn en denk met goede begeleiding en wedstrijdprogramma er ook nog genoeg groeipotentieel is. Maar weet ook niet hoe ze zijn wakker te schudden.
Het is wel gebleken dat je talent hebt in klimmen. Wat adviseer jij iemand om hierin beter te worden?
Als de mogelijkheid er is vaak bergop rijden. Wat ik vaak doe, aangezien hier geen bergen zijn is blokjes op een lagere (klim)cadans dan dat je normaal op het vlakke zou doen.
Hoe ziet jouw training er tegenwoordig uit? Maak je met trainen vooral heel veel kilometers of probeer je juist zo effectief mogelijk te trainen?
Probeer zo effectief mogelijk te trainen en bijna altijd op wattages.
Hoe ziet de wintertraining er voor jou uit? Pak je de Mtb en ga je ’t bos in of blijf je op de weg? Train je vaak alleen of juist in groepen?
Train bijna altijd op de weg op mijn wegfiets zit ook alleen een vermogensmeter. Vaak train ik alleen, denk gemiddeld 1 a 2 keer per week met andere de rest alleen. Tijdens de winter pak ik op zondag mijn crossfiets en dan doe ik mee aan de Amsterdamse Cross Competitie om een beetje competitie ook in de winter te hebben.
Ben jij iemand die de laatste gadgets gebruikt om beter inzicht te krijgen in je trainingsplan of train je meer op gevoel?
In principe maak ik vooral gebruik van mijn vermogensgegevens, maar ik heb geen trainer. Ik maak een weekplanning voor mezelf en meestal houd ik mij daaraan. Maar als ik een echt vermoeid gevoel heb dan pas ik de planning ook snel aan. Dus gevoel blijft ook zeker belangrijk.
Wat is jouw ultieme tip als je gaat deelnemen aan de Marmotte?
Voeding, training en cadans zijn eigenlijk allemaal persoonlijk. Dus ik zou zeggen kijk niet te veel naar wat andere doen, maar ga op je eigen gevoel af. Belangrijkst is geniet er vooral van, want daarom doe je het!
Welke heb je liever: Col du Glandon, Télégraphe, Galibier of Alpe d’Huez? In Oisans zijn er nog vele andere prachtige cols, welke pak je altijd even mee als je toch in de buurt bent?
Maakt mij eigenlijk niet veel uit. Als ik moet kiezen dan Alpe d’Huez, omdat het de eerste berg is die ik ooit ben opgereden. De balkon route van Alpe d’Huez pak ik bijna altijd wel mee, maar bijna elke berg is daar schitterend!
Waar mogen ze jou ‘s nachts voor wakker maken?
Laat mij maar lekker slapen…
Wat is je grootste blunder die je ooit hebt begaan bij het rijden van een cyclo?
Ziek zijn en toch rijden dat was mijn tweede Marmotte, dat doe ik nooit meer verschrikkelijk afgezien op Alpe d’Huez,
Voor welk team rijd je of ben je op nog op zoek?
Ben nog op zoek.
Oh ja nog even een laatste vraag voor de materiaal freaks ;-) Wat voor fiets rijd je trouwens?
Ik rijd op een Scott Addict R1 (2011) met Sram Force.
Robert is eigenaar van MarmotteCyclo.nl en geeft je graag tips en informatie over de mooiste Granfondo’s. Met TourdeVacance.com biedt hij reizen op maat naar Granfondo’s, zoals La Marmotte Alpes, Marmotte Pyrenées, Marmotte Valais in Zwitserland, maar ook naar uitdagende fietsgebieden, zoals de Franse & Italiaanse Alpen, Dolomieten en de Spaanse Costa Blanca waar het geweldig fietsen is! Ben je voor jezelf of een groep op zoek naar een mooie uitdaging of heb je een vraag neem contact op.
In 2015 en 2014 heb ik naast deze topper mogen bivakkeren op de camping in Allemont, in de week voorafgaande aan de Marmotte. Toen al bleek dat hij een enorme drive bezit. Hij doet werkelijk alles om goed te presteren. Zonde dat er niet een mooie ploeg is die dit talent een kans geeft. Ik hoop voor hem dat dit snel anders zal zijn !
Ik heb de eerste marmotte in de Pyreneeën gereden maar helaas wegens onderkoeling op de tourmalet niet de laatste klim kunnen doen maar hij is fantastisch
Ik vond dit interview leuk en het blijkt dat er nog genoeg kanjers zijn in de wielersport